Kendi kendilerine yetmeyi öğretin.
Namuslu olmanın yürekten geçtiğini öğretin. Evden çıkar çıkmaz ilk köşede eteğinin boyunu kısaltmasına gerek olmadığını öğretin.
Ne geceler ekledim sabaha. Öyle ağır ,öyle kara. Güneş göz kırptığında penceremden. Dirildim yine sünger mezarımdan hayata. Canım azrailin elinde değilse Umudum var hala...